برخی از کاربران حرفه ای اینترنت زندگی بدون گوگل را پوچ و بی معنی می بینند حال که همه از این قول دنیای اینترنت استفاده می کنیم بهتر است بیشتر با آن آشنا شویم.

به گزارش مشرق به نقل از تبیان، از زمانی که میلیون‌ها شرکت با دولت‌ها هم دست شدند، شرکت گوگل در صدر این دسته از شرکت‌ها قرار گرفت. این شرکت توسط “سازمان سیا” پایه‌ریزی شد و در واقع بازوی شرکتی سازمان اطلاعات است.

ده واقعیتی که در ادامه می‌آید نشان می‌دهد که تا چه اندازه گوگل تأثیرگذار بوده و چگونه این شرکت شعار خود، یعنی “بد نبودن” را رها کرده است.

۱ ) گوگل پیوند نزدیک و دیرپایی با شبکه‌های جاسوسی دولتی دارد.

شرکت گوگل رابطه کاری نزدیکی با آژانس امنیت ملی، واحد جاسوسی دولت که پس از ۱۱ سپتامبر مسئول نظارت بدون مجوزِ تلفن‌ها و ایمیل‌های آمریکایی‌ها است، برقرار کرده است. گوگل فراهم کننده‌ی نرم‌افزار، سخت افزار و پشتیبان تکنولوژیکی آژانس‌های اطلاعاتیِ آمریکا در ایجاد پایگاه‌های اطلاعاتی عظیم برای شبکه‌های جاسوسی جهانی و اشتراک اطلاعات است.

همکاری گوگل با شبکه‌های جاسوسی امر جدیدی نیست، همانطور که در اواخر سال ۲۰۰۶ مشاهده شد، یکی از عوامل سابق سیا، دیوید استیل مدعی شد که منابعی به او گفته‌اند که کمک‌های مالی سیا به موفقیت شرکت گوگل کمک کرده است.

افشاگری‌های اخیر نشان داده که دولت فدرال چندین قرارداد با شبکه‌های اجتماعی همچون یوتیوب که متعلق به گوگل است، دارد. این قراردادها شامل عبور از قوانین در مورد نظارت بر کاربران و اجازه دادن به شرکت‌ها جهت دنبال کردن کاربران مراجعه کننده به وبسایت‌های دولتی به منظور اهداف تبلیغاتی بوده است.

۲) طی انقلاب اخیر در مصر، گوگل این فرصت را یافت که خود را در خبرهای کلیدی در مورد تظاهرات عمومی داخل کند، اریک اشمیت به صورت طنزآمیزی خاطر نشان کرد که شرکت گوگل، «بسیار، بسیار مفتخر» است که فعال اینترنتی وائل غنیم، جوانی که مدیر شرکت گوگل در مصر بود، نقش مهمی در راه‌اندازی و سازماندهی اعتراضات از طریق فیس‌بوک و توییتر داشت.

۳) ” (اریک اشمیت” مدیر گوگل، مهمان ویژه‌ی همیشگی کنفرانس پرنفوذ بیلدربرگ، بارها در موقعیت‌های گوناگون نشان داده است که اهمیتی برای حریم خصوصی و اصلاحیه چهارم قائل نیست.

“Google Ventures”، بازوی سرمایه‌گذاری گوگل، مبلغی بالغ بر ۱۰ میلیون دلار سرمایه که در شرکت In-Q-Tel) که در سرمایه‌گذاری با سازمان سیا و دیگر شبکه‌های جاسوسی رابطه دارد) را به شرکتی به نام Recorded Future تزریق کرده است
تنها در دو سال گذشته، وی چنین اظهاراتی داشته است:

“اگر می‌خواهید کاری کنید که نمی‌خواهید کسی بداند، بهتر است از ابتدا آن کار را انجام ندهید.”

“کسانی که دوست ندارند سیستم رصد خیابانی گوگل از خانه و محل کارشان عکس بگیرد، می‌توانند جای دیگری بروند”

“ما می‌دانیم که شما کجا هستید. ما می‌دانیم که شما کجا بودید. ما کم و بیش می‌دانیم که شما چه فکر می‌کنید.”

“هر جوانی، زمانی که به سن میان‌سالی برسد، خودبه‌خود نیازمند تغییر نامش خواهد بود تا حماقت‌ها و لودگی‌هایی را که در وبسایت‌های شبکه‌های اجتماعی ذخیره شده‌اند، انکار کند.”

“اگر ما به اندازه کافی پیام‌ها و مکانی که هستید را مورد کنکاش قرار دهیم، می‌توانیم پیش‌بینی کنیم که شما می‌خواهید به کجا بروید.”

“اشمیت” که به طور هشدارآمیزی در شورای مشاوران علم و تکنولوژی کاخ سفید عضو است، فردی به شدت دورو است، تنها اگر اطلاعات شخصی شما برای عموم افشا شود، چیز خوبی است؛ در حالی که وقتی جزییاتی در رابطه با او در سایت خبری-تکنولوژیکی CNET منتشر شد، گوگل این سایت را در لیست سیاه قرار داد.

۴ (افتضاح اخیر در خصوص رصد خیابانی از طریق ابزار رومینگ و دسترسی به اطلاعات کاربران اینترنت و پیگیری فعالیت‌های آنلاین آنها پرسش‌های بسیاری را ایجاد کرده است.

برنامه‌های گوگل ارث و رصد خیابان، توسط دولت به منظور جاسوسی کردن از آمریکایی‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند، گوگل پذیرفته است که سیستم مسیریابی کامپیوتری‌اش، اطلاعاتی بسیار بیشتر از داده‌های جزیی افراد را در اختیار می‌گیرد.

۵) گوگل گزارش داده که به اتفاق سازمان سیا در پروژه نظارت اینترنتی سرمایه‌گذاری کرده است؛ به این وسیله اکانتهای توییتر، وبلاگها و وبسایتهای مربوط هر نوع اطلاعاتی زیر نظر قرار می‌گیرند و از این طریق می‌توان “آینده را پیش‌بینی کرد.”

“Google Ventures”، بازوی سرمایه‌گذاری گوگل، مبلغی بالغ بر ۱۰ میلیون دلار سرمایه که در شرکت In-Q-Tel) که در سرمایه‌گذاری با سازمان سیا و دیگر شبکه‌های جاسوسی رابطه دارد) را به شرکتی به نام Recorded Future تزریق کرده است.

بزرگترین شعار شرکت گوگل “ابزار نهایی برای جاسوسی از منابع باز” می باشد.
۶( گوگل به طور فعالانه‌ای به دولت کمونیست چین در سرکوب مخالفت‌ها کمک می‌کند، در حالی که به سادگی، آزادی بیانی را که دوست ندارد در آمریکا در لیست سیاه قرار می‌دهد.

طی سال‌ها نمونه‌های بسیاری از سانسور و تلاش خلاف آزادی بیان را مستند کرده‌ایم؛ نمونه‌هایی شامل: حذف تقلب اوباما از سایت یوتیوب، تلاش ناموفق برای حذف کامل کانل یوتیوب الکس جونز و امتناع گوگل از کاربرد نرم‌افزار کارت خریدش برای خدمات رسانی به فیلم‌های مستندی که آن شرکت برچسب «مطلب نفرت‌انگیز» به آنها زده است.

۷( گوگل الگوریتم خود را به “انتقال پیام‌های وبسایت‌های رسانه‌های آلترناتیو به اسپَم” تغییر داده است تا جریان اطلاعات در اینترنت را کنترل کند.

گوگل اعلام کرده که امیدوار است ببیند سایت‌های خبری از تکنولوژی‌ها برای پیش‌بینی آنچه که کاربران می‌خواهند بخوانند، از طریق آنچه که تاکنون خوانده‌اند، استفاده کنند.

در راستای تکنولوژی “دستورِ کارِ سزار کاس سان‌اشتین” در کاخ سفید، گوگل نیز امیدوار می باشد که تکنولوژیی را به کار گیرد که خوانندگان را به سوی خبرهایی در نقطه مقابلِ نگرش متنی که اکنون می‌خوانند سوق دهد:

“گوگل و سایت متعلقه‌اش یوتیوب از پیشروان امر تبدیل اینترنت به محلی امن و مطیع، همچون الگوی تلویزیون کابلی هستند.”

اگر وبسایت‌های خبری مستقل و خوانندگانش برای رسوا کردن تلاش‌های گوگل در قتل آزادی بیان در اینترنت با هم یک‌دل نشوند، فضای وب به عنوان آخرین پایگاه اصلاحیه اول قانون آزادی بیان برای همیشه از دست خواهد رفت.

۸) گوگل یکی از شرکت‌های پیشرو در تبعیت از دولت در استفاده از امنیت سایبری به عنوان دستاویزی برای محدود کردن آزادی اینترنت است.

مدیر شرکت گوگل، اِریک اشمیت گفته است که مقررات دولتی برای فراهم کنندگان سرویس‌های اینترنت (ISP)ها، ضروری است. در واقع او فکر می‌کند خط مشی کلی بازار اینترنت متکی به این قوانین است.

بزرگترین شعار شرکت گوگل “ابزار نهایی برای جاسوسی از منابع باز” می باشد
۹ (گوگل ایمیل‌های شما را می‌خواند و با وسایل ارتباطی محرمانه خود شما را مورد حمله تبلیغاتی قرار می‌دهد.

۱۰) اخیرا یوتیوب ابزاری را در اختیار کاربران قرار داده است که می‌توانند محتواهایی را که به حمایت از تروریسم می‌پردازند را علامت‌گذاری کنند گوگل مدعی است که این شیوه را پس از دریافت شکایت هایی در این باره اتخاذ کرده است.

واضح است که این موارد در کجا اتفاق می‌افتد. کاربران اکنون می‌توانند هر محتوای سیاسی را که نمی‌پسندند، تروریستی قلمداد کرده و علامت‌دار کنند. یوتیوب ویدیوها را حذف می‌کند و می‌گوید که به درخواست کاربران این کار را کرده است.

با توجه به آنچه ذکر شد، واضح است که شرکت ها و شبکه های اجتماعی با تمام مزایای ارتباطی و نقش مهمی که در تحقق طرح دهکده ی جهانی داشته و نفوذ وسیعشان بر مخاطبین و کاربران ، نتوانسته اند به شعائر خود جامه عمل پوشانند و دقیقا مسیری خلاف آنچه انتظار می رود را طی می کنند.